دلها همه بهاران شد از شمیم باران
مه، رخ نموده امشب در عید روزه داران
هر کس که در دعایش یادی کند ز یاران
شیرینتر از عسل باد کامش به روزگاران
عــیـد صیــام آمــد و مـاه صیـام رفت
لطف تمام آمد و فیض تمام رفت
شد عید فطر و لطف خدا باز تازه شد
گـرد غـم گنــاه ز جان عوام رفت
کم کم غروب ماه خدا دیده میشود
صد حیف از این بساط که برچیده میشود
در این بهار رحمت و غفران و مغفرت
خوشبخت آن کسی است که بخشیده می شود
روی انتباع رمضان خط مشکی مکشید
روی آن را نور از دل بکشید
آمد آن عید که بودی منتظرش
هر چه خواهی به خدا گو بلند است کرمش